ناگفته های مادران فداکار از مصائب و شیرینی پرورش معلولان
تاریخ انتشار: ۲۳ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۸۳۳۸۰۰
خبرگزاری مهر، گروه استانها؛ فرزانه عظیمی: شاید اولین واژهای که با شنیدن واژه مادر به ذهن متواتر میشود، کلمه ایثار باشد. گرچه این واژه، صحیحترین و نزدیکترین کلام به نام مادر، این فرشته بیبال زمینی است، اما در این میان، هستند مادرانی که بیش از دیگران، واژه عظیم ایثار را با پوست و گوشت و خونشان درک و هرلحظه نفس کشیدهاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در ایامی که به نام مادر مزین شده، پای صحبت دو مادر ساکن شهرستان پیشوا در استان تهران که فرزندان ۱۵ ساله دارای معلولیت دارند، نشستم. «طیبه» که فرزندش «محمدمهدی» از بدو تولد، آسیب بینایی داشته و «مریم» که فرزندش «ابوالفضل»، دارای مشکل هیدروسفالی و مننگوسل (نوعی ضایعه نخاعی) است و از ویلچر استفاده میکند.
«گریه» اولین واکنش پس از متوجه شدن معلولیت فرزند
از این دو مادر، درباره اولین واکنش پس از فهمیدن معلولیت فرزند و اینکه چگونه با این قضیه کنار آمدند، پرسیدم.
طیبه: راستش یکی دو سال اول بعد از تولد فرزندم، کارم فقط گریه و فکر کردن به این بود که چطور باید با این موضوع کنار بیایم و مادری قوی برای فرزندم باشم. اما کمکم که فرزندم بزرگتر شد، با خودم کنار آمدم و عهد بستم که تمام تلاشم را در جهت موفقیتش بکنم.
مریم: زمانی که متوجه معلولیت فرزندم شدم، خیلی ناراحت بودم و بیقراری میکردم؛ مشکلاتم زیاد بود و هر راهی که میرفتم و به هر دری که میزدم، بسته بود. همه، حتی پزشکها هم ناامیدم کرده بودند و میگفتند نمیشود برای فرزندم کاری انجام داد.
بهجایی رسیده بودم که بیتابیها و گریههایم، روی خانواده و فرزندان دیگرم نیز تأثیر گذاشته بود. اما بعد با خودم گفتم که این راه، صحیح نیست و باید بهخاطر خانواده و زندگیام هم که شده، با این موضوع کنار بیایم. بنابراین به خدا توکل کردم و از او خواستم حالا که فرزندی با این مشکلات به من داده، توان رویارویی با مشکلات فراوانش را نیز به من عطا کند. بعد کمکم به خودم آمدم و به مسیر زندگیام ادامه دادم و توانستم با تمام سختیها، فرزندم را تا به اینجایی که هست برسانم و برای ادامه مسیر هم امیدم تا ابد به خداست.
«عدم فرهنگسازی» اصلیترین چالش کودکان دارای معلولیت
از آنها خواستم تا در مورد چالشهای کودکان دارای معلولیت و اصلیترین چالش ازنظر خودشان بهعنوان یک مادر، برایم بگویند.
طیبه: در این سالها، فرزندم بسته به سنش، با چالشهای مختلفی مواجه بوده است.
وقتیکه راه افتاد، با اولین زمین خوردن ترسید و دیگر تا چند ماه راه نرفت؛ تا اینکه با کاردرمانی، کمکم مجدد راه رفتن را به او آموختیم.
کوچکتر که بود، اکثر اوقات بدنش کبود بود، چراکه نمیتوانست موانع را ببیند و دائم به آنها برخورد میکرد.وقتی هم که وارد مدرسه شد، بسیاری از کتب به خط بریل منتشر نمیشد و مجبور بودم خودم درسها را از روی کتاب با خط بینایی برایش بخوانم تا بتواند مطالب را به خاطر بسپارد.
مریم: یک کودک دارای معلولیت که قادر به راه رفتن نیست و نمونهاش فرزند من است، در دوران مختلف کودکی و ورود به مدرسه، با چالشهای متعدد و دشواری مواجه است. زمانی که بچه کوچکتر است، برای مثال در مهمانیهای خانوادگی، تمام بچهها میدوند و بازی میکنند، اما بچهای شبیه به فرزندم، قادر به بازی کردن همپای آنان نیست و باید گوشهای بنشیند و فقط شاهد بازی بقیه باشد که این، چالشی بزرگ برای کودک معلول و حتی خانوادهاش که شاهد این صحنهاند، محسوب میشود.
زمانی بچهای که شاید حتی از خود کودک معلول هم کوچکتر باشد، دستش را میکشد تا او را همراه خودش به بازی ببرد، اما بچه معلول قادر نیست همراه او برود که تأثیر منفی زیادی بر روحیهاش میگذارد.
زمان مدرسه نیز کودک دارای معلولیت با چالشهای بیشماری مواجه است که هرقدر هم بگویم، کم است.
برای مثال، عدم مناسبسازی مدارس و اینکه اکثر کلاسها در طبقات بالا برگزار میشوند، دغدغه بزرگی برای کودکی که از ویلچر استفاده میکند، به شمار میآید.
در ساعات ورزش هم تمام بچهها مشغول بازی هستند، اما این کودک باید گوشهای نشسته و تنها شاهد این صحنه باشد که بهشدت بر روحیهاش تأثیر منفی دارد، چراکه هنوز به سنی نرسیده که بتواند معلولیت و تفاوتش با دیگران را درک کند. خاطرم هست، زمانی که فرزندم به مدرسه میرفت، از مدیر اجازه گرفته بودم که ساعات ورزش، او را به خانه ببرم تا شاهد این اتفاق و تأثیر منفی بر روحیهاش نباشد. اما ازنظر من، اصلیترین چالش کودکان دارای معلولیت، عدم فرهنگسازی برای پذیرش کودک معلول در جامعه است.
به خاطر دارم هنگامیکه فرزندم را به مدرسه میبردم، مردم در خیابان، با صدای بلند از شرایط جسمی فرزندم ابراز تعجب میکردند یا خدا را به خاطر سلامتیشان شکر میکردند و به اینکه کودک معلول و همراهش هم صدایشان را میشنوند و اثر منفی بر روحیهشان دارد، توجهی نداشتند. افراد جامعه باید این فرهنگ را که «نباید هنگام مواجهه با کودک دارای معلولیت، با رفتارهای غلط باعث طرد شدن فرد و خانهنشینیاش شوند»، یاد بگیرند.
«توکل به خدا» تنها راه تحمل سختیها
از این دو مادر خواستم تا کمی هم از دغدغههای خودشان بگویند و اینکه آیا در این مسیر، خسته هم شدهاند و هنگام خستگی، چگونه تجدیدقوا میکنند؟
طیبه: هنگامیکه محمدمهدی کوچکتر بود، ناخواسته بین او و برادرش تبعیض قائل میشدم و تصور میکردم که او به دلیل معلولیتش، زودرنج و نیازمند توجه مضاعف نیز هست؛ اما بهمرور، خودش را به من ثابت کرد و این نکته را به من یاد داد که فرقی میان او و برادرش نیست. در مورد احساس خستگی هم به نظرم هر مشکلی در ابتدا بزرگ و کنار آمدن با آن سخت است؛ اما بهمرور این را دریافتم که این مشکلات نیز خود درسی از زندگی و مادر بودن است. خیلی مواقع، دیگران به من میگویند که در تربیت فرزندم بسیار صبور هستم، درصورتیکه ازنظر خودم، صبور نیستم و فقط دارم با یکی از فرشتگان خدا روی زمین زندگی میکنم و باید مواظبش باشم و به خاطرِ داشتن او به خودم ببالم.
مریم: خوشبختانه در تربیت ابوالفضل با مشکلی مواجه نشدم؛ چراکه بسیار مهربان و آرام است و بهخوبی با من و خواهرانش کنار میآید، اما خودم بهشخصه دغدغههای فراوانی داشته و دارم.
بیماریهای فراوان و بستری شدنهایش در بیمارستان و مسئله مدرسه رفتن و درسش، همه جزو دغدغههای من بوده و هست.
به دلیل اینکه تمام دانشآموزان مدرسه ازلحاظ جسمی سالم بودند و تنها فرزند من با آنها تفاوت داشت، باید تلاش مضاعف میکرد تا پابهپای بقیه درس بخواند و در این مسیر، خودم هم ناچار بودم پابهپای فرزندم باشم و اگر ذرهای کوتاهی میکردم، او از بقیه عقب میماند.
در خصوص ناراحتی و خستگی هم طبیعتاً در مورد هر بچهای، حتی بچههایی که ازلحاظ جسمی سالم هستند، لحظات خستگی برای مادر وجود دارد و این لحظات برای مادران دارای فرزند معلول، بیشتر است.
بهشخصه، مواقعی که خستگی به سراغم میآید، ابتدا کمی گریه میکنم تا تخلیه شوم و بعد با خدای خود به راز و نیاز میپردازم، به او توکل میکنم و از خودش برای ادامه مسیر یاری میطلبم و خدا را شاکرم که تا این مرحله، همراهم بوده و امیدوارم در ادامه نیز همینگونه باشد.
مسئولان خودشان را بهجای معلولان و خانوادههایشان بگذارند
بهعنوان کلام آخر، مادران دو معلول پیشوایی، صحبتی هم با مسئولان داشتند.
طیبه: از مسئولان میخواهم خودشان را بهجای ما و فرزندانمان بگذارند؛ تصور کنند و چشمهایشان را ببندند و برای مدت کوتاهی از دیدن دنیا محروم شوند. آیا دلشان میخواهد شبیه بچههای ما تا این حد، محدود باشند یا دوست دارند شرایط برای تحصیل، کار و تفریحشان فراهم نباشد؟
من سالها به دوران راهنمایی پسرم و اینکه مدرسه مختص نابینایان در این شهرستان وجود ندارد، میاندیشیدم و برایم دغدغهای بزرگ بود و دلم میلرزید.
اما به لطف خدا و انسانهای شریف اطرافمان، در حال حاضر فرزندم با تمام مشکلات، در مدارس عادی درس میخواند، اما دوست داشتم پسرم میتوانست در مدرسه ویژه نابینایان و بهدور از هرگونه ترحم درس بخواند.
فرزندم در شهرستانی زندگی میکند که مسیر رفتوآمدش به مدرسه، برای افراد سالم هم مناسبسازی شده نیست، چه برسد به افرادی با شرایط فرزند من که از نعمت بینایی هم محروماند.
همیشه دغدغه این را دارم که اگر روزی نباشم، فرزندم در خصوص کتابهایی که هرگز به خط بریل منتشر نمیشوند یا فایل صوتیشان در دسترس نیست، از چه کسی کمک خواهد گرفت؟ و اینکه آیا در آینده، شغل مناسبی خواهد داشت تا بتواند تشکیل خانواده بدهد یا مانند بسیاری از نابینایان، فاقد شغل و درآمد بهمنظور گذران زندگیاش خواهد بود؟
مریم: مسئولان به افراد دارای معلولیت و خانوادههایشان توجه خاص داشته باشند. زمانی که ابوالفضل را برای ثبتنام به مدرسه میبردم، به دلیل مشکل جسمیاش از ثبتنامش سر باز میزدند و هنگامیکه راه چاره را جویا میشدم، میگفتند که این مشکل شماست و به ما ارتباطی ندارد.
مسئولان میبایست بستری را در مدارس فراهم کنند که از اینگونه برخوردها جلوگیری شود.
خواهش دیگرم از مسئولان این است که فکری به حال هزینههای سرسامآور درمان این بچهها که فاقد بیمه نیز هستند بکنند و با تحت پوشش بیمه قرار دادنشان، حداقل باعث شوند که هزینه درمان برای آنان رایگان شود تا بار سنگینی از دوش خانوادههای دارای فرزند معلول برداشته شود.
کد خبر 5680968منبع: مهر
کلیدواژه: روز مادر معلولیت نابینایان بارش برف بوشهر کرمانشاه اردبیل تبریز برف روبی دومین سفر رئیس جمهور به یزد تعطیلی مدارس خبرگزاری مهر برف و کولاک مشهد همدان گرگان ویروس کرونا دارای معلولیت کودک معلول بر روحیه کوچک تر بچه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۳۳۸۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خطر فرونشست در ۱۵۰ مدرسه اصفهان
محمدرضا ابراهیمی در نشست خبری ویژه گرامیداشت هفته بزرگداشت مقام معلم، با اشاره به اهمیت و جایگاه آموزش و پرورش، اظهار داشت: اهمیت آموزش و پرورش بر کسی پوشیده نیست و اگر بخواهیم آینده جامعهای را پیشبینی کنیم، باید بدانیم که امروز در مدارس آن جامعه چه میگذرد، زیرا نبض آینده هر جامعهای در مدارس شکل میگیرد و دانشآموزان و دانشجویان امروز، نقشهای کلیدی جامعه فردا را در دست خواهند داشت و نقشآفرینان عرصههای مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و ... جامعه خواهند بود.
به گزارش تسنیم، وی با بیان اینکه هرگونه توجه به آموزش و پرورش بهمعنای سرمایهگذاری ویژه برای تعالی جامعه در آینده است، افزود: میزان توجه به آموزش و پرورش یکی از شاخصهای توسعهیافتگی جوامع است و در قانون اساسی و دین مبین اسلام مورد تأیید قرار گرفته است.
مدیرکل آموزش و پرورش استان اصفهان انتخاب سالروز شهادت شهید مطهری را بهعنوان روز معلم مایه افتخار دانسته به بیان ویژگیهای این شهید فرزانه پرداخت و گفت: شهید مطهری یک عالم کامل جامعالشرایط بود که در همه سطوح احاطه کامل عقلی، علمی و فلسفی داشت و همان طور که امام (ره) فرمودند همه آثار ایشان برای جوانان و جامعه مفید است؛ حدود نیم قرن از تألیف آثار شهید مطهری میگذرد، اما بسیاری از آنها هنوز تازگی و طراوت دارند و این موجب افتخار جامعه معلمان است که سالروز شهادت یک عالم بهعنوان روز گرامیداشت مقام معلم انتخاب شود.
وی با ابراز اینکه خوشبختانه با اقدامات ویژه دولت سیزدهم، مجلس و قوای سهگانه حال آموزش و پرورش خوب است، اما برای رساندن جامعه به تعالی، هنوز کافی نیست، خاطرنشان کرد: کمتوجهیهای ادوار گذشته نسبت به آموزش و پرورش جبران شده و در این مدت اقدامات خوبی انجام شده و تاحدودی کمبودها در حوزه تجهیزات، فضای آموزشی و نیروی انسانی جبران شده است، اما هنوز کافی نیست و جای کار وجود دارد.
سال گذشته مدارس اصفهان بهمدت ۱۱ روز غیرحضوری شدندابراهیمی در بخش دیگری از سخنانش خطاب به خبرنگاران حاضر در جلسه گفت: کار ما و شما هر دو در دایره رسالت فرهنگی است و باید برای انجام آن علاقه و هدف متعالی داشته باشیم؛ رسانه یک نهاد و عنصر فعال در آگاهی دادن به جامعه است و تعمیق آگاهی از سوی رسانهها در این ارتباط امری است که ضرورت دارد؛ علاوه بر این رسانهها باید واسطه بین مردم و مسئولین باشند و دستاوردهای ارگانهای مختلف را به اطلاع مردم برسانند و از سویی نیز کمبودها را نیز گزارش کنند.
وی با بیان اینکه "از رسانهها انتظار داریم نسبت به سایر نهادها و مؤسساتی که در مقابل آموزش و پرورش تکلیف دارند، مطالبهگر باشند. "، گفت: اگر نهادها و مؤسساتی که بر اساس مصوبات قانونی در قبال آموزش و پرورش وظایفی دارند، به مسئولیتشان عمل کنند بسیاری از مشکلات ما رفع خواهد شد.
مدیرکل آموزش و پرورش استان تأکید کرد: بسیاری از نهادهای کلان تولیدی در قبال بهبود شرایط آموزش و پرورش مسئولیت اجتماعی دارند و باید به مسئولیتشان عمل کنند؛ سال گذشته مدارس اصفهان بهدلیل آلودگی هوا بهمدت ۱۱ روز غیرحضوری شد و تعطیلی ۶۰۰ هزار دانشآموز خسارت بزرگی بهشمار میرود، زیرا حدود ۴۰ میلیون نفرساعت آموزش ما کمرمق شده است و جبران ترکفعلهای انجامشده، میتواند آموزش و پرورش را از این عقبماندگی کیفی رها کند.
وی اضافه کرد: رسانهها باید تعمیقبخشی به دو واژه مقدس تعلیم و تربیت را در دستور کار قرار دهند و نگذارند که آموزش و پرورش تحتتأثیر کمکاری دیگران قرار گیرد.
تنوع مدارس موافقان و مخالفان زیادی داردابراهیمی در بخش دیگری از سخنانش به تنوع مدارس در سطح جامعه اشاره کرد و با تأکید بر اینکه تنوع مدارس موافقان و مخالفانی دارد، گفت: در شورایعالی آموزش و پرورش کارگروهی برای این موضوع ایجاد شده است و این کارگروه بیش از یک سال است که روند فعالیت تنوع مدارس را بررسی میکند و نتیجه این کارگروه در آینده نزدیک منجر به کاهش تنوع مدارس خواهد شد.
وی در ادامه به اقدامات انجامشده برای حفظ و ارتقای کیفیت آموزش در مدارس دولتی اشاره کرد و افزود: توجه ویژه به مدارس دولتی از سال گذشته شروع شده و در این راستا ما از برخی معلمان مجرب و نمونه درخواست کردیم که نیمی از ساعات آموزشی را در مدارس دولتی حضور داشته باشند و همچنین امکانات سختافزاری خوبی در اختیار آنها گذاشتیم و این مهم منجر به کسب رتبه دوم کشوری در امتحانات نهایی توسط مدارس عادی اصفهان شد.
مدیرکل آموزش و پرورش استان با بیان اینکه استان اصفهان حدود یک میلیون نفر دانش آموز دارد، متذکر شد: رشد دانش آموزی در استان اصفهان طی چند دهه اخیر تقریباً صعودی است و شهرستانهای اصفهان، کاشان، نجفآباد، خمینیشهر، شهرضا و ... شاهد افزایش تعداد دانش آموز هستیم و در مناطق روستایی و شهرهای تعداد دانشآموز کاهش یافته است.
خروج ۴۲ مدرسه از چرخه آموزش بر اثر فرونشستوی با تاکید بر اینکه ما در شهرستانهای بزرگ دچار کمبود فضای آموزشی هستیم، گفت: در استان اصفهان حدود ۱۵۰ مدرسه تحت تاثیر فرونشست قرار گرفتهاند که با اقدامات فنی، مهندسی انجام شده بخش عمده آنها همچنان مورد استفاده قرار میگیرد و ۴۲ مدرسه از روند آموزشی خارج شده که فضای برخی جایگزین شده است.
به گفته این مقام مسئول ناحیه ۵ آموزش و پرورش اصفهان در منطقه خانه اصفهان، ناحیه ۴ آموزش و پرورش و برخوار بیشترین مدارس آسیب دیده از فرونشست را دارند.
مدیرکل آموزش و پرورش استان در بخش دیگری از سخنانش به بررسی تاثیر اپیدمی کرونا بر روی سیستم آموزش و پرورش پرداخته و اظهار داشت: همه جهان از این پدیده تاثیر گرفت و آثار کرونا در کوتاه مدت تمام نمیشود، به طور مثال دانشآموزان پایه اول و دوم که به صورت آنلاین آموزش دیدند، دچار مشکل آموزشی و پرورشی شدهاند و تا رسیدن به سطح استاندارد مسیر سختی پیشرو دارند؛ به همین دلیل سعی کردیم هرچه زودتر مدارس را بازکنیم و در این مسیر چالشهای زیادی را داشتیم.
وی اضافه کرد: تشکیل ستاد پسا کرونا اولین اقدامی که در این زمینه انجام دادیم که در این ستاد مسائل کیفیتبخشی آموزشی، امور تربیتی و آسیبهای اجتماعی مورد توجه قرار گرفت و اقدامات خوبی انجام شد؛ در حال حاضر شکل و کیفیت آموزشی متفاوت شده است، باید در نطر گرفت که در شرایط امروز نوع آموزش متفاوت شده و از فضای مجازی و سامانه شاد به عنوان مکمل استفاده میکنیم.
استخدام سه هزار و ۶۰۰ معلم در سال ۱۴۰۳ابراهیمی در ادامه با بیان اینکه کمبود نیرو در استان اصفهان به عنوان ابر چالش تعریف شد، ادامه داد:دولت سیزدهم اقدامات خوبی در این زمینه انجام داده و دانشگاه فرهنگیان را تقویت کرده است و بر همین اساس سال گذشته ۲۵ هزار نفر دانشجو معلم در کل کشور پذیرفته شد که سهم استان اصفهان ۲ هزار و ۳۰۰ دانشجو معلم بود.
وی ادامه داد: در سال ۱۴۰۲ در کل کشور بیش از ۳۰ نفر ورودی داشتیم که از این میزان ۲ هزار و ۷۰۰ نفر در استان اصفهان پذیرفته شدند و در سال جاری مجوز استخدام حدود ۷۰ هزار نفر در کل کشور صادر شد که سهمیه اصفهان برای استخدام ۳ هزار و ۸۶۰ نفر بود؛ البته این عدد به صورت کامل محقق نمیشود چرا که در برخی از مناطق کد رشتهها به حد نصاب نمیرسد با این حال انتظار ما این است که در سال آینده حدود سه هزار و ۶۰۰ نفر جذب شوند.
مدیرکل آموزش و پرورش استان با تاکید بر بهبود فرایند استخدامی در سال جاری گفت: ما سال گذشته با سونامی بازنشستگی مواجه بودیم و از طرفی کارهای وردیها به موقع انجام نشد که بخشی از این مشکلات ناشی از اقدامات فرانهادی بود، اما در سال جاری فرایند استخدامها زود شروع شده است.
وی افزود: از طرفی ما به دنبال استفاده ویژه از حقالتدریس نیروهای شاغل و بازنشسته آموزش و پرورش برای جبران این کمبود هستیم که در این راستا شیوهنامهای در دست تدوین داریم و قرار است نرخ حقالتدریس افزایش یابد که افزایش برای افرادی که به مناطق محروم میروند، بیشتر خواهد بود.
ابراهیمی تاکید کرد: آموزش و پرورش تا رسیدن به کیفیت مطلوب فاصله دارد با این حال ما اقداماتی را در دستور کار داریم که در صورت تحقق به شرایط مطلوب میرسیم.
۹۸ درصد دانشآموزان بازمانده از تحصیل به مدرسه بر میگردندوی در پاسخ به سئوالات خبرنگاران پیرامون آمار دانشآموزان بازمانده از تحصیل نیز گفت: در سطح استان اصفهان ۸ هزار و ۳۰ نفر بازمانده از تحصیل داریم که ۹۸ درصد آنها به مدرسه بر میگردند و ۲ درصد نیز هنوز جذب نشدهاند.
ابراهیمی با بیان اینکه در استان اصفهان مدارسی برای کودکان کار فعال شده است، ابراز کرد: در سطح استان ۲ مدرسه در استان با رویکرد رسیدگی و آموزش به کودکان کار راهاندازی شده است و همچنین یکی از خیران مدرسهساز در منطقه زینبیه در حال ساخت مدرسهای برای دانشآموزان کار است.
همه نهادها برای اجرای طرح "نماد " همکاری کنندوی در خصوص آسیبهای اجتماعی موجود در مدارس یادآور شد: همه نهادها باید همکاری لازم را برای اجرای طرح نماد داشته باشند، ۱۴ دستگاه برای این طرح مسئولیت دارند، اما همکاری لازم را ندارند و آموزش و پرورش در این زمینه به تنهایی وارد عمل شده است.
مدیرکل آموزش و پرورش استان اصفهان با بیان اینکه جذب مشاور را در استان اصفهان داریم، ادامه داد: آماری از تعداد دانش آموزان معتاد نداریم، اما در مدرسه استعمال مواد مخدر نداریم.